و آر کلمه شد

«و» در ادامه دیسکورس(گفتمان می‌آید). متنی که با «و» آغاز می‌شود، با اشاره به، با توجه به، را به صورت ضمنی دارد، متنی که با «و» آغاز می‌شود، پاره‌متن است. متنی که با «و» آغاز می‌شود تأکید دارد که دلالت‌هایش بیشتر بینامتنی هستند. (اووو وه! خودتان مثال بزنید...). داستانی که با «و» آغاز می‌شود، پاره‌داستان، موتیف، یا متممی بر داستان دیگری است ( قرآن، عهد عتیق،...)

خطابی که مخاطبش یک نفر است و با «و» آغاز می‌شود، یک خطاب عاشقانه است.